Ben İstanbul da bir İstanbul’u sevdim,
Bir de seni en az İstanbul kadar.
Uzaktan bakardım ben de Kızkulesi gibi,
İkinize… İstanbul ve sen;
Ne çok benziyordunuz bilsen birbirinize.
Bir yanınız denize aşıktı,
Bir yanınız kendinize.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Harika bir şiir ve harika bir anlatım olmuş.
Asiye hanımefendi. Kardeşim.
Yalnızlık insanı bir sırdaşa dertlerini paylaşacağı sır saklamasını bilen dert ortağına ihtiyaç hissedip bulamadığında bu ihtiyacı bir evcil hayvanla,bir kuşla,bir eşya ile gidermeye çalışır içini döker onu kendisine cevap veriyormuş gibi dinler ve kafasında bir senaryo çizer akabinde de Size bu güzel şiiri yazdırır.Sizi candan tebrik ediyorum. Selam ve muhabbetlerimle esen kalın.
Şiire şöyle bi baktım. Okuyamayacağımı düşündüm önce ama sonuna kadar okudum. Başarılı bir öykü şiir di kutlarım. Kalemin daim olsun.
İstanbul nice yaşanamayan aşkların., nice kavuşamayan sevdalıların şehri...
Mesela Kızkulesinin en büyük aşkı Galata Kulesi.. Ki onlar da yüzyıllardır birbirlerini ancak uzaktan seyrediyorlar...
Kaleminize sağlık sayın şair...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta