Kız kulesi (pandora) Şiiri - Erdal Çoban

küçük bir pandora açılsa gecede
çıplak bir kız sürüklense babil'den konstantine
gelse kız kulesi dile ve sen dese
kızım olurmusun
kulen ben
sonra bir çığlık yükselse topkapıdan
bir veliaht dünyaya gelse
ağlayarak
annesini öldürse doğumuyla
sonra abisi kendisini boğdursa
daha nefes almadan
haremde bir göçmen kadın olsan sen
ayartmak için bel kıvırsan önümde
istanbul kadar hassas ve ölüm kadar yakın olsa
sana dokunmak
gizli odalara dalsak
her bir semtinde yedi tepenin
zevkten kavrulsak
bir pandora açılsa geceye
bir kız uzansa önüme
konstantinden cehennemin dibine

bir kadındır istanbul
ilk sevişmesinde gebe kalan
fileli bacakları köprüler
benim onu gebe bırakan
ilk kürtajını yaşayalıberi hüzünsahanlığından
ölü bebekler sıvazlar sırtını alaca doğudan kaçan
ruhu orospu olanlara özenmeyelim diye
sokağa çıkmak yasak
sevmenin yasak olduğu gibi
caddelere vurmak kendini yasak
yamaları çözülsün dilinin
doğmadı o çocuklar büyümeyecek bir daha
ilk gecende kızlığını alıp Romadan
bir islambol yarattı at üstünde atan