İnsanlar geçiyor önümden:
Aralarından sokak çocuklarını sayıyorum;
Bir, iki, beş on beş…
Her biri büyük hayat,
Büyük kayıp;
İnsanları saymak böyle
Ne ayıp.
Fark etmez ki hiç,
İyi-kötü kütükten olur,
Yakıtı bitince kendini yer; ölür meşale.
Akıp gitmek şahane.
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!