“Çaylar geldi.
Benimki açık, Kız Kulesi desenli sanmıştım
bardağı; ah şu titreyen, telaşlı heyecanım.
Önce biraz güldü, sonra sustu; sonra gözleri
kapandı kahkahalarının içinde.
Kaç şiir yazmalıktı, kaç özleme sığardı o an.
Bir şey de diyemedim, öylece seyrettim.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta