Kız Kulesi Şiiri - Özgür Akdoğan

Ufacık bir sözle yıllara inat beklenir mi
Ya bir bakışa, bir dokunuşa…
Yıllar önce verilen bir söz anlamını yitirse de tutulur mu
Ya tek başına koskocaman bir sevgi yaşanır mı.
Yıllar bir birini acımasızca kovalarken,
Ben bir kenara oturup dönmeni bekledim
Kimseye göstermedim yüzümü
Kimseye sormadım seni.
Gelecek olsan arar bulurdun beni biliyorum
Yine de yılmadan, usanmadan seni bekledim
Bir tarafa fırlattığın sevgini, evlatlık aldım
Ben seni iki kişilik sevdim.
Dalgalar ayaklarımda intihar ederken,
Seni diledim Marmara dan.
Fazla uzakta olmadığını biliyorum
Bir dalgaya bıraksan kendini,
Yanı başımda olacaksın aslında.
Kız kulesi kibirle gözlerimin içine bakıyor
En büyük aşk benimki diyor
Bak işte denizin tam ortasındayım dalgalar selam çakıyor,
Vapurlar hürmet ediyor, şarkılar söylüyorlar bize.
Marmara’ya yakışmıyor bu ayrılık
Burası aşıkların şehriymiş, sevenler burada buluşurmuş
Bende yerimi aldım, tam kız kulesinin karşısındayım
Seni bekliyorum!
Gel de bir güzel görsün şu koca şehir,
Bir sevda, bir şiir, bir türkü…
Gelmeyeceğini bile bile bekliyorum seni
Sana inat, vefasızlığına inat bekliyorum
Çünkü sen olmasan da, ben seni seviyorum….
Sen sil baştan hayat kurarken
Ben arta kalanlarla idare ediyorum
Aşk her ömre bir kere selam verir.
Ya sen ölürsün yada ben
Kaçabildiğin kadar uzaklara kaç gerçeklerden
Bu oyunda gerçekler yoktur bu oyun ölümünedir
Tek kişilik bir aşk benimkisi artık biliyorum
Kiraya verdim kız kulesine,
Marmara’ya ödünç verdim.
Eğer olurda bir gün aynı yolda karşılaşırsak
Sakın durma karşımda, sakın seslenme bana
Dayanamam!
İsteme benden emanetini, O artık sana hiç yakışmıyor
Kız kulesinin artık ikinci el sevdam,
Yarım kalmış türküleri dalgalar yuttu
Ay ışığı çaldı seni benden.
Şimdi kız kulesinde iki aşk gömülü,
Biri benimki, diğeri ise İstanbul’un ki…..