Çocukluğum,
Seni seyrediyorum bir tepeden.
Yıl 1995...
Yaşın sekiz henüz.
Bir dağ köyünde,
Zemherinin soğuğunda,
Gün görmüş bir evin bir gözündesin.
Dışarıda abrur beşi ayazı,
İçeride emektar bir soba ve telaşı...
Penceredesin.
Gözlerin karşı tepelerin karlı dağlarında,
Kirpiklerinse pencere buğusunda
Dolaşır.
İstersin bilirim bir çocukluk yaşamak.
Bir kızak, bir eldiven bir de koşarak kaçmak..
Beyaz hüznün kollarında susarak.
Doğumuna şahit işte bu basamak
Kalk!
İstersin bilirim kayınarak üşümek.
Olur muymuş kız kısmı karda kayacak!
Ayıptır hem eksik etektir duracak.
.........
İç çekerek boynun bükecek.
.........
Bir küçük avuç içi yalnızlığıyla,
Silip kar buğusunu,
Oynayan çocuklara bakarak,
Uzaktan uzaktan
Uzayan sonsuz bir döngünün hapsinde
Kıvranıp duracak.
Yeniden...
Yeniden...
Yeniden...
Kayıt Tarihi : 27.12.2020 01:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kız çocukları bastırılıyor, erkek çocukları şımartılıyor...yıl 2022 oldu alacak iki gün sonra hala durum aynı....
Ne mutlu bu şartlara rağmen okuyup, koşup, eğlenip kendi ayakları üstünde durmayı başaran kadınlarımıza...
Kaleminize sağlık.
Şaireyi tebrik eder daha nice böyle güzel şiirlere imza atmasını yüce Allah'tan temenni ederim.
Günün şiiri olmayı hak eden bir eser.
TÜM YORUMLAR (12)