Kiz Kardeşim Canımdan Çok Sevdiğim

Daha bir dakika evvelcesine canlı.
Dünyayı sorgulayan bakışlı.
Uzun kirpikli, mercan gözlü,
Huzuru tanımlayan masum gülüşlü,
Her yanı kıpır kıpır ve heyecanlı,

Bir bebek gelmişti dünyaya!
Yaşama sevincini öğretecekti bana!

Öpülesi yanakları, inci pembesi.
Doğa özüyle parfümlenmiş, şeffaf ak teni,
Kozasını kıskandırasıya ipeğimsi.

Ona sarıldığım ilk an!
Gökkuşağına değiyordum mutluluktan!

Çabuk büyüdü, erginleşti.
Zekasıyla dikkat çekti, büyüledi.
Akan zamanda yüreklerimiz kenetlendi!

Sırdaşım, arkadaşım, kardeşim!
Canımdan çok sevdiğim!

Hasretim, korudaki oyunlara.
Topladığımız böğürtlenlerin tadına.
Zamanı durduran sohbet anlarına!

Geçmişe doğru attığım,
Altın iplikli dev yumak,
Bir zaman tünelinden boşalarak,
Yaşam bağım oluyor!
Beni güpgüzel anılarda dolandırarak! ...

İnce endamına yaraşır zerafeti,
Örnek olmalı keskin iradesi!
Gün ağırmadan çalışması başlar,
Bilim dünyasına eserler katar!

Dervişim, kendinden geçmiş...
Neyiyle, herkesi içlendirmiş...
Bir başka anda piyanosunda,
Buluşturmuş yürekleri, derin duygularda!
İçimden bir dilek tuttum, o dokunaklı anda!

Dinecek mi ölümlü hasretim?
Kız kardeşim, canımdan çok esirgediğim!