Kız çocuğu Şiiri - Büşra Kuyumcu

Bir kız çocuğu düşün hiç susmayan.
Her şeyi konuşan, koşa koşa anlatan.
Sürekli sevdiğini haykıran, şarkılar söyleyen. Düştüğünde elini tutmanı bekleyen.
Kanasa da dizleri gülümseyerek gözyaşlarını saklayan.
Kırgınlıktan gözlerini örten saçlarını kulağının arkasına usulca atan.
Korktuğunda kollarının arasına sığınan.
Mutlu olduğunda kirpikleriyle yanaklarını öpen, boyu yetmeyince parmak uçlarına çıkıp sarılan. Uykusunda adını sayıklayan.
Şimdilerde büyümüş o kız çocuğu, küsmüş gözlerinde ki umut.
Kendi inandığı duvarlarına yaslanmış, gizlemiş gözyaşlarını.
Sevgiye ördüğü duvarları o kadar sağlammış ki kendi bile yıkamazmış artık.