Kız Çocuğu Şiiri - Ömer Faruk Kiraz

Saçları dalgalı, misalden Akdeniz
Gözleri köpüklü bir yeşil, san-ki Karadeniz
Bir gülüş ki, cıvıl cıvıl, bir küçük kız çocuğu...

Ölümlü insanın en müstehzi hülyası,
Koca cihandan bir yetimin göz hakkı..
Bir şımarmak ki, arsız arsız, bir küçük kız çocuğu...

Bilmek gerekir de bilemezsem,
Eşlik etmek lazım fakat edemezsem,
Yüzün bana solar mı? Bir küçük kız çocuğu..

Neşesi püryan, cıvıltısı akla ziyan,
Kim bilir hangi düş gibi yalan
Hakkını yesem bana kızar mısın? Küçük kız çocuğu...

O Ay ki kıskanır yüzünü,
Güneş düşman kesilir gülerken saçılan ışığına,
Şu dağların bileğini bükmek mümkün mü?
İçimde büküldüler huzurunda..
Sen de bunu hakir mi gördün, küçük kız çocuğu..

Ey nur yüzlüm, ey hasretinin ateşi içimde yanan, dağ gülüm,
Olmazsa olmasın, varsın yine olmasın,
Zaman denen mel'un aktı ya bir parça, seninle..
Gecenin göğsüne başımızı koyduk ya seninle,
Varsın olmasın, öyle ki
Yenilgimiz kutlu olsun..
küçük kız çocuğu..

Ömer Faruk Kiraz
Bursa
22 Eylül