Küçükken, porselenden bir bebeğim vardı
Evin en kuytu köşesinde saklanırdı.
Teni soluk, ifadesi anlaşılmazdı
Bazen gözleri nemlenir, ufka bakardı.
Tebessüme yer yoktu o dudaklarında,
Tek oyuncağı, pembe elbiseleriydi.
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta