Kız bebek... Şiiri - Hidayet Doğan Osman ...

Çok güzeldi bebeği,yatıyordu kundakda,
Büyülendi baktıkça,yüzü benziyor aya,
İri mavi gözleri,kıvırcıktı saçları,
Andırır dudakları,sanki kartpostalları,

Güzel bir kız çocuğu,oldukca cana yakın,
İhsan etmiş bak Mevla,onu gözünden sakın.
Öpmek istedi onu,kokusuna can feda,
Bir ses geldi bebekten-Bana sakın dokunma!

Hakkın yok senin kadın,nasıl beni okşarsın?
Duydu tekrardan sesi -Beni nasıl koklarsın?
Bakındı etrafına,kimsecikler yok idi,
Kulak verince anne,aynı sesi dinledi.

Aman Allahım o da ne! Konuşuyordu bebek,
Bebek nasıl konuşur,konuşan sanki melek,
Yaklaşma bana anne,hemen uzaklaş benden,
Ellerinde kanım var,çek eli bedenimden.

Çocuklarım hep erkek,kızları çok severim,
Hayranlığım bu yüzden,seni öpmek isterim,
Ağlamaya başladı-Nolur beni öpmeyin!
Öpmek istemem sizi,sözüme kulak verin.

Sordu kadın nedendir? Niye beni öpmezsin?
Bebek çok ağlıyordu,sebebini bilirsin.
Bir dakika düşün sen,cevap gelir aklına,
Kendine geldi kadın,yatıyordu masada.

Özel bir Hastanede,dönüyordu kafası,
Yeni geçmişti narkoz,midesi bulanıktı,
Verdi çiçeği Doktor-Geçmiş olsun diyerek,
Çok güzeldi kürtajın,sahi kızmış da bebek!

03.05.2015//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN