Tarlaları yeni sürmüşler bugün ,
Alt üst olmuş hepsi.
Yeşil namına bir tek yeni sürgün veren
Asmalar kalmış kıyıda köşede.
Yol boyunca uzanan sıralı selvilerin gölgesinde ,
Bağdaş kurmuş bir kız , yalınayak.
Teni kızıla çalmış sıcaktan ,
Ucu oyalı bezini dolamış başına ,
Sarı saçları dökülmüş boynuna.
Esmeyen rüzgaraydı tek sitemi ,
Esiverse bir oh çeker serinledi belki...
Arıktan yeni doldurduğu ,
Testisi vardı yanında tek çare ,
O da onu kaldırdı bir çırpıda başına.
Çenesinden süzülen bir kaç damla
Islatmaya yetmişti sinesini.
Şimdi hazırdı yeniden ,
Çifte koşmaya öküzlerini.
Tek derdi gün batmadan bitirebilmekti işi.
Belki de bundandır her duraksadıklarında
Öküzlerin bin ah bir sopa yemeleri...
Tarlayı yarı ettim derken ,
Duraksadı öküzler...
Yorulmuşlardi besbelli !
Hem kemikleri sayılan hayvandan ne beklenir ki ?
Bıraktı sabanı kuruldu arığın başına kız.
Güneşin kavurup toprağın çatlattığı
Ayaklarını daldırdı akıp giden kar suyuna.
Sol cebinden bir torba çıkardı ,
Sardı tütününü usul usul...
Sonra başladı sövmeye ,
Bir bahtına bir babasına.
Bitince cigarası kalktı hemen ayağa ,
Aldı eline sopasını , acımadı bu sefer ,
Sonuçta gücünün yettiği bi onlar vardı.
Gün batmaya yakın bitirmişti çifti.
Sabanı bıraktı bir kenara ,
Çekti öküzlerin başını ,
Ağır ağır koyuldu evin yoluna.
Yanlarından geçerken
Selam verir gibi eğdi başını kız ,
Selvilerin ululuğuna...
Eve vardı ki bir oh daha çekti
Usanmışlığın yanı sıra.
Ocakta kaynayan tarhananın
Kokusu çalındı burnuna.
Daldı hemen içeri ,
Anasına baktı , garip anasına...
Onun sonu da anası gibi mi olacaktı ?
Yük sırtlamaktan kamburlaşan beli ,
Güneşin kavurduğu teni ,
Toprağı işlemekten çatlayan elleri ,
Bu mu olacaktı yani sonu ?
Odun ateşinde kaynayan
Çorbadan doldurdu çanağına.
Ardından çıkardı sol cebinden cephaneyi ,
Bir köz deyirdi ucuna...
Kendi dumanı karıştı yanan cigaranın dumanına.
Dayadı başını yastığa ,
Uyuya kaldı kız.
Ertesi gün bütün bunları unutarak ,
O da bilirdi öküzlerin başını çekeceğini.
Olan yine öküzlere olacaktı besbelli ,
Sonuçta gücü bi onlara yeterdi
Bir de yalvarıp yakarmaya Allah'a
Kim bilir belki oda yalnızca şehirli bir koca uğruna...
Alpaslan Merç
Kayıt Tarihi : 1.4.2018 23:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!