Bulmuştum evi derlerken
Çekmecenin birinden
Gümüş başlı bir kalem
Anneme soram dedim
Hemen çekti elimden
Sözde çok pahalıydı, değerli bir kalemdi
Ne oldu dedim sanki, sadece bakacaktım
Sana ne lazım, dedi sanki ne yazacaksın?
Evdesin çalışmazsın, bakıp ne yapacaksın?
Kalem dairen mi var, orda oturacaksın
Ya kardeşine, ya öbürüne vereceğim ben onu
Sana fazla gelir, söyle yalan mı doğru mu?
Bir anneme, bir kaleme içim yanarak baktım.
Yıldırım düştü sanki, orda çıldıracaktım
Bu nasıl bir sözdü, ne acımasız bir kıyastı
Annem beni sırtımdan, hançerleyip te astı.
Hiçbir şey diyemedim, kalemi sessiz verdim.
Zaten almak değildi benim niyetim dedim.
Şimdi en ucuzundan adisinden kalemim,
İşte böyle karalar yazar çizer kederim.
Doğrudur anne doğru sana da lafım yoktur
O kalemin değeri, maalesef benden çoktur.
Kayıt Tarihi : 20.1.2009 14:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)