Kıymetini Bil Şiiri - Mahmut Şevket Yurttaş

Altının kıymetini bil, tenekeye üzülme…
Baharın kıymetini bil, zemheriye üzülme…
Sevenin kıymetini bil, sevmeyene üzülme…
Olanın kıymetini bil, olmayana üzülme…

Çiçek güzel kokar, kokmayana üzülme…
Işık aydınlatır, kör lambaya üzülme…
Kelam mürşit olur, yalan söze üzülme…
Olanın kıymetini bil, olmayana üzülme…

Çocuk varsa, umut vardır, geçmişine üzülme…
İşin varsa ekmek vardır, azlığına üzülme…
Çiçek varsa meyve vardır, boş dallara üzülme…
Olanın kıymetini bil, olmayana üzülme…

Güneş doğar, gündüz olur, karanlığa üzülme…
Kısmet varsa nasip gelir, fakirliğe üzülme…
Varlık olur, darlık gelir, pişmanlığa üzülme…
Olanın kıymetini bil, olmayana üzülme…

Sağlık varsa huzur olur, hastalığa üzülme…
Gençlik varsa enerji vardır, ihtiyarlığa üzülme…
Başak varsa ürün vardır, nasibine üzülme…
Olanın kıymetini bil olmayana üzülme…

Fikir varsa zikir vardır, divaneye üzülme…
Emek varsa yemek olur, tembellere üzülme…
Umut varsa çaba vardır, miskinlere üzülme…
Olanın kıymetini bil, olmayana üzülme…

Amaç varsa hedef vardır, kaybolmaya üzülme…
Erdem varsa değer vardır, namussuza üzülme…
Şeref varsa insan vardır, şerefsize üzülme…
Olanın kıymetini bil, olmayana üzüle…

Adalet varsa hak vardır, zalimlere üzül…
Yürek varsa sevgi vardır, taş kalplere üzül…
Sevenin varsa yüreğin yoksa, kendine üzül…
Bir de olanın kıymetini bilmeyene üzül…
17415- MANİSA