Bir düşünür:
“Cömertlik bir kuruntudur, veremediklerimiz yanında;
verdiklerimiz daima hiç kalır, azımsanır” demiş..
Ne kadar doğru bir söz..
Birini uzun süre sırtında taşırsın, yorulunca indirirsin..
Taşıdığın süre kıymete geçmez, indirmene gücenir..
Cebindeki paran azsa, çay ve börek ısmarlarsın
Yemek yedirmedin diye, küsen dostlara rastlanır..
Dostlarını gideceği yere yıllarca arabanla taşırsın
Bir gün işin çıkar, minibüsle gitmesini istersin
Sanki hiç arabana almamışsın gibi, sana kırılır
Sana günlerce tavır koyarak ve surat asarak, öcünü alır..
Bir dernekte, bilginle, sanatınla, bir etkinlik yaparsın
O derneğin adına ve şanına, bir kat değer katarsın
Örnek gayret ve çalışmanla, yeni ufuklar açarsın
Övülmek şöyle dursun, bir teşekkür bile almazsın..
Kıymete geçirilen gayret, sürdürülmeye değer
Küçümsenmeyen cömertlik, artmaya değer
Kimse kıymet bilmiyor, az buluyorsa eğer
Saklarsın..mirasın makbule geçer..
13.2.2009
Erol GüngörKayıt Tarihi : 13.2.2009 09:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Küçümsenmeyen ve azımsanmayan sevgi ve dostluk, sürdürülmeye ve saygı duyulmaya değer. Zaten devam eder..