Hiç ne karşısında egilmeyen baş
Analar önünde egilecekdir.
En ülvi, en eziz, en güzel nağme
Ananın şanına deyilecekdir.
En yüce dağlar da kiçiler, elbet,
Koy elim elinden üzülü kalsın,
Koy telim elece düzülü kalsın.
Ikice damla yaş süzülü kalsın
Bir hoş hatiratek yanaklarımda...
Dön git asta-asta, bir hayal gibi,
Örtülü bir kitab idi,
Hattat idi, katib idi.
Her kelmemde hitab idi,
Nida idi Anam benim.
Bir dünyaydı benim için,
Bir az insan olub bir az kuş olub
Yaşadım bu ömrü...
Bir az toprak olub bir az taş olub
Yaşadım bu ömrü...
Kirli yüz görmekden gözüm ağrıdı
Her bir derdin var çarası
Nakis emel yüz karası
Sağalır hancer yarası
Sözünse yeri yandırır
Tanrıya erz et kamını
And icib ehdinden dönen keslerin
Yüzü dala dönsün koy bundan boyle.
Amali, hisleti bilinmezlerin
Koy kökü kesilsin soyundan boyle.
Hakk yerin tutacak – geci-tezi var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!