güze ermeden döktüm sarı gazeli
gavlimiz vardı bu ömür bir bitecek
divane oldum senden ayrı düşeli
yanarım yarsiz gözüm açık gidecek
vefasız sırattan geçirdi aşkıyla
yandırdı yüregi tarifsiz acıyla
dünyada saldı bu menem ayrılıga
eli yetse benden bu canı sökecek
dolmadı çilem akar gözümün yaşı
bilmez yerin can evimin yoldaşı
koymadı ocagımda yıktı her taşı
görse aşkımı şahin gibi kapacak
gözden sakınırdım gamlanmasın diye
vuslatı düşlerdim güzel hayaliyle
el pençe bekledim oldum ben divane
nerdeyse gözü kör edip daglayacak
günlerce ah ettim yandım ateşinde
garip bülbül şakırım ismini dilde
güllerdende güzeldir gönül bahçemde
can özü köz edip ne vardı kaçacak
ben onu seviyordum severdi oda beni
Allah aynı garerde koymadı ikimizi
elbet bir gün biter hayatın çilesi
bende aşkın sevecegim mahşerecek...
Kayıt Tarihi : 6.6.2011 09:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasin Yüksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/06/kiymet-bilmezim-3.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)