Kıymet Bilmeyiz! Şiiri - Ahmet Ağdere

Sokakta çocuklar dolaşır, ayakları çıplak,
Bizde ise lüks iskarpinler, kara, kahve ve ak.
Batarken ayaklarına kırıklar, çakıl taşları,
Gönlümüzde geçer daha iyi mırıltıları!

Hastanede bir hasta, upuzun yatar komada,
Bizdeyse, dudakta süzülmekte bir dal sigara.
Hazırken kavuşmaya O’na, dilinde besmele,
Durur rakı masası, çerez, meze ve besleme!

Çalışır durur bizim inek Kamil gece gündüz,
Bizde ise zaman çoktur, sefaya devam düm düz..
O çoğaltırken rızkını, büyük bir hararetle,
Biz de devam oynaşmaya komşu kızı Hayret’le!

Bilmeyiz ha parada, zamanda,sıhhatte kıymet,
Varsın sürsün devran, kopsun ebedi kıyamet.
Olmaz umrumuzda bir şey, dibi görene kadar,
Gördükten sonra basarız feryat: “Kurtar bizi Yar! ”