Kıymet Bilmeyen Şiiri - Tevfik Çilsoy

İnci tanelerin dökülür avuçlarına,
Ben yetişemem onları tutmaya,
Gücüm yetmez taşımaya.
Durduramam!
Kokusunu çekersin ya içine o denizin
Anlamazsın!
Bilmezsin kıymetini.
Geceleri rüyanda gelirim
O pak alnın öpmeye.
Yüreğin içinde patlar gibi,
Nefesin terk edişi gibi gideriz
Biz senin avuçlarından.
Yankılarını duyarsın içten içe konuşmalarımızın.
Film şeridine işlenmiş o masal kareleri
Okşar senin vicdanını.
Ağlatır belki de kim bilir?
Boşluklarından sızarım ben düşüncelerinin
O hiç umursanmayan ıssız adam edasıyla.
Büyük umutlar verdiğin o bahçemizi
Hasat edemeden hazan yeli vurur.
Sen buna dayanamazsın.
Yok oluşların olurum zaman zaman
Bulamazsın.
Biz Arasat’ta kalmışız
Sen mahşerde bile bizi yeniden bulamazsın.