Kıymet Şiiri - Gürkan Yılmaz 2

Gidersem ağlama anne,
Bırak boynu bükük güller utansın
Sevmek dünyaya gelişin ilk meyvası
Ben ilkleri senle tattım anne,
Yere düşünce ağlamamayı,
Öyle her şeye el uzatmamayı mesela,
Gözden geçirip canım isterken bir daldakini
Kul hakkını nakşettin hafızama.
O sıcak ellerinden duayı öğrendim
Elindekinin kıymetini bilmeyi
Bana kıymeti en hakiki manada sen hatırlattın anne
Yeşil gözlerinden şükrü,
Seccadeyi usul usul dalgalı yere serişini,
Elif beyi sonra elif beyi mesela,
İlk okurum oldun daha ana kucağında
Gazete küpüründen okuyamasanda
Sen en naif ninnileri söyledin bana
En güzel şiirleri
Sen benim noktalanmayan en güzel şiirimsin anne.
Mısralarımı dizginleyen
Şiirlerime âb-ı hayat katan
Kılı kırk yarıp ince düşünmeyi kılıfından çıkaran,
Nezaket abidesi.
Sen benim bu keşmekeş dünyada,
En nimetli,
En bereketli,
En Kıymetli
En içten gönül duamsın anne.
Hoşça bak kendine...

Kıymetlime....