Kıymayın Çocuklara Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Dökülürken ömrümden yeşermeden yapraklar
Anladım ki sevgi denilen kutsal şey
Bu ülkede bir büyük yalanmış
Çiçekleri
Gülleri
Dalından koparanlar
Çocukları istismar edenler
Yârimiz
Bacımız
Anamız
Dediğimiz kadınları
Umut dolu gözleri
Mutluluk düşleri
Hülyaları
Erguvan gülüşleri
Yaşamı
Hunharca katledenler
Etmeyin, eylemeyin
Mosmor olan yüreğimi
Hüzün bağlayan içimi kanatıp
Uçurtmaları vurarak, yıldızları dökerek
Acıyı, zorbalığı, cehaleti, kini baş tacı yapmayın

Utanma duygusu olmayan cehaletin anaforunda
Ömür bitiren siz soysuzlar
Kurda, kuşa yem ederek
Çocuklarımızı
Dara düşürdünüz bizi
Naçardan da naçar siz itler
Canavarca kıydınız
Canımızın birer parçası olan
Küçük bedenli
Çocuklarımızı
Acılar içindeyiz
Leyla'nın
Eylül'ün
Gizem'in
Uğur'un
Bakkaldan iki somun ekmek alıp
Evine dönerken
Henüz
On beşindeyken
Kurşunlarınıza hedef olan
Berkin Elvan'ın ölümü
Annesi
Kızı Ceylan Önkol'un
Kanlı etlerini
Eteğinde toplarken
Gözyaşlarıyla attığı çığlıkları
Unuttuk sanmayın
Her köşesinde
Kadınlar
Çocuklar istismar edilen
Bu güzel ülkemizde, sizler insanlığı öldürürken
Yine kocaman sessiz bir çığlık saplandı yüreğime

Kalem kırıp idâm veren, hüküm imzalayan hâkimler
Suçlu kim
Suçsuz kim
Adalet ne
Hak ne
Cuma'da fetva verip
Henüz çocuk yaştakilere
Nikâh kıyan imamlar
Günah ne
Sevap ne
Cennet ne
Cehennem ne
Emek sömürenler
Ey radikal dinciler
Çıkardan başka hesabı olmayanlar
Kıymayın yaşama, kıymayın güneşimize
Yıllardır çocuklar istismar ediliyor bu güzel ülkemizde

Mehmet Çobanoğlu
25.04.2019
İstanbul