Kıyma etme ...

Karanlıkta bir kurşunla ölecek kalan son kuş
Kaybolacak heybesinde dünyanın o an son düş
Bir kıvılcıma yol açacak insan vasfı ihanet
Bir kıvılcımla başlayacak o çok meşhur kıyamet
Ne bir boru ötecek ne ölü dirilecek
Sadece tutuşacak bir çok hane ve ocak
Çepeçevre bir yangın firdolayı saracak
Yeri gökten yareni Yarın’dan koparacak
Neden sonra geç kalmış bir sağanak patlayacak
Ardından çıldırmış gibi toprakta çatlayacak
Dalacak tüm hışmıyla uçsuz bucaksız yağmur
Diklenecek o hain hadi kolaysa durdur
Bir ebemkuşağı çıkıp renk saçacak o anda
Görünce hıyaneti kaybolacak dumanda
Bir çocuk dolanacak mavi gözleri kanlı
Bir çocuk dolanacak ne ölü ne de canlı
Arılar içlenecek barışa göç edecek
Boğazlarda tıkanacak ağı gibi bir gerçek
Ne varsa ılıman umuda dair: donacak
Bir cümle gelip dudaklara konacak;
Ne göz yaşı ne da kan artık hiç dinmeyecek
Geç kaldı diye yağmur bu yangın sönmeyecek