Atlarımız bu yolda yoruluyor dostlarım
geceleri geç kalıyor şeytan bacak saklarken sırtında
usturayla ormanın kavaklarını kaşağıladık aşağıda
sütün içine başını düşürdü düşenbaz çocuk.
Haha
Kovduk tüm okulları ayak önünden.
denden sıratlı ayaktakımına deftersiz
peygamberler bağışladık kimseler bilmez
Samuel’in saçlarının arasına gömüldük ağaç gibi
çocuklar yanımızdan geçtiler.
Haha
Hepsinin karnı şiş ve birer ihtiyara hamileydiler
bu topraklara yeminler tohumladık kimse bilmez
En kötüsü zaman o günah
rasgele atılan bir tohumdan yeşerdi
deyin 'heyhat'...
Kayıt Tarihi : 20.8.2008 20:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!