Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Sayamayacağımız kadar çoksa yıldızlar
Bir o kadar da yorgunsa düşler
Çimen yeşilinde dinlenir yürekler
Sabahı bekleyecek yürek varsa eğer.
Sayamayacağımız kadar çoksa yıldızlar
Sevgiyle dolmuşsa yürekler
Geleceğe dair umut vardır
Yürek güçlüyse eğer.
Sayamayacağımız kadar çoksa yıldızlar
Saymaktan usanmıyorsa insanlar
Sabır taşına dönmüşse yürekler
Yarına dair boşa gidermi emekler.
Canan Ereren
21.03.2010 /23:20
Daha da çoğalsın parlak yıldızlarınız. Dilerim yorulmasınlar güzel düşleri izlemekten. Tekrar - tekrar dinlensin narin yürekler, bıkıp usanmasınlar, güzelim çimen yeşilini sabah serinliklerinde narin yürekler dolusunca izlemekten.
Her zaman üstümüzde parlayacak, sayamayacağımız kadar sevgi yıldızları. Ne onlar insanımızdan, ne de insanımız onlardan esirgemeyecekler sevgi ve güven gülüşlerini. Sonunda sabrımızı zorlayanlar utanacaklar! boşuna gitmeyecek emeklerimiz.
Çok güzeldi Canan hanım. Tekrar - tekrar okudum, emsalsiz şiir tadı aldım. Sizin adınıza onurlandım, güven duydum.Esenlik ve mutluluk dileklerimle, tebrik ve taktirlerimle tam puanımla kutluyorum, değerli dost sizi. KEMAL POLAT
Işığınız tükenmesin. Yüreklere yıldız saçan bir şiirdi. Kutlarım. Selam ve saygılar.
Sayamayacağımız kadar çoksa yıldızlar
Sevgiyle dolmuşsa yürekler
Geleceğe dair umut vardır
Yürek güçlüyse eğer.
BAZI ŞİİRLERDE TEK BİR KELİME YA DA ÇÜMLE EŞSİZ BİR LEZZET KOYAR ESERE. SADECE ŞU 'YÜREK GÜÇLÜYSE EĞER' SÖZÜ BENİM İÇİN ÇOK ETKİLEYİCİ OLMUŞTUR.
Sayamayacağımız kadar çoksa yıldızlar
Bir o kadar da yorgunsa düşler
Çimen yeşilinde dinlenir yürekler
Sabahı bekleyecek yürek varsa eğer.
Sayamayacağımız kadar çoksa yıldızlar
Sevgiyle dolmuşsa yürekler
Geleceğe dair umut vardır
Yürek güçlüyse eğer.
Sayamayacağımız kadar çoksa yıldızlar
Saymaktan usanmıyorsa insanlar
Sabır taşına dönmüşse yürekler
Yarına dair boşa gidermi emekler.
21.03.2010 /23:20
Canan Ereren
_______________________
Anlamı ile şiirsel vurguları ile ders verici harika bir çalışma olmuş..
Bütün kalbimle tebrik ediyorum hep doğrulardan ve en güzel duygulardan yana yazan usta kaleminizi ve o duyarlı güzel yüreğinizi sevgili üstadadım..
İlhamınız ve yaşam sevinciniz daim olsun diyorum ve bu güzel şiirinizi tam puan ekleyerek Antoloji listeme taşıyorum..
Saygı ve Selamlarımla..
Hüseyin Çubuk
Sabahı beklemekte değil, yıldızları saymakta belki yüreğin istediği..
Gözünü kestirdiği bir yıldıza , sevgilisi ile el yürümektir dileği...
Kutluyorum güzel çalışmanızı sayın Canan Ereren, yüreğinize sağlık ...
Begeniyle okudum...
samimi ve yürek sesiydi sayın Ereren'ni yürekten tebrik ediyorum..sevgiyle..
kutlarım anlamlı dizeler. her umudun arkasında bir güçlü yürek varsa serap görmüyor demektir.
Sayamayacağımız kadar çoksa yıldızlar
Bir o kadar da yorgunsa düşler
Çimen yeşilinde dinlenir yürekler
Sabahı bekleyecek yürek varsa eğer.
Çözülür tüm dertler...Bekleyecek yürek, sabır ve güç varsa gerçekten...Kutalarım canam hanım. Sevgilerimle...
HARİKA BİR ESER KUTLARIM ÜSTADIM SELAMLAR SİZE
Sayamayacağımız kadar çoksa yıldızlar
Saymaktan usanmıyorsa insanlar
Sabır taşına dönmüşse yürekler
Yarına dair boşa gidermi emekler.
Yazan yüregi tebrik ederim. güzel bir şiir
Bu şiir ile ilgili 40 tane yorum bulunmakta