Bu nasıl şiddettir ki yürek akordum tuz buz,
Ses çıkmıyor tıkandı kaba bir ses rüzgarında,
Alabora olsun devrilsin dağ başı meskeni olsun,
Dilini anlayan yankılarla savrulsun dursun,
Kendi sesini kendisi duysun.
Aklı başına geldiğinde pişmanlıklarla,
Dilinin kabalığını saklayacak labirentlerde kaybolsun.
İnsan hayatını enkaz yığınına çevirmek,
Bu hadsizliği nasıl telafi edecek,
Gün gelecek yüzü gülmek isteyecek,
Fakat gözleri buna müsaade etmeyecek,
Duygularım zedelendi,güvensiz zamanlardayım,
Allahım bir mucize,
Yine dönmek istiyorum eski hallerime.
Kayıt Tarihi : 10.2.2013 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Ereren](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/10/kiyiya-vuran-sessiz-dalgalar-yurek-akordum.jpg)
Hele yakınımızda ise, 'elleriyle bozuyorsa o akordu' hoyrat kimlikler... Yabanıl duygular... Bencilliğin kıskacında kendinden başkasına saygısı olmayanlar varsa, o akord nasıl tutsun, nasıl huzur bulsun iç dünyamız?
Oldukça etkili bir anlatımdı Canan Hanım.. Kutluyorum şiiri ve sizi...
Şiirin başlığı çok güzeldi.
Yüreğin akordu sevgi ve saygı ile oluyor.
Yüreğiniz hep sevgiyle dolsun.
Saygımla,
TÜM YORUMLAR (16)