Seni rüzgara bırakacağım,
Ve beni sana unutturacağım,
Aramayacağım,
Sormayacağımda,
Martıları da beklemeyeceğim,
Fakat...
Her gün bir simit yiyeceğim,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
martılar yediklerinin hakkını verecekse
haberi yerine ulaştırırlar
belkide
ve
sen yine
çaresiz kalabilirsin
tebrikler
Buruk bir ayrılık şiiri.
Hikaye biçiminde akıcı...
Ancak, fazla hüzünlendiremiyor insanı, belki nefret noktasına getiriyor...
Mısralar uzun ancak akılda kalıcı olmamış. Derinlemesine bir his dünyasına alıp götüremiyor insanı...
Şair bu ayrılığı kendisi yaşamış, belli kopye veriyor. Oysa şiirer evrensel olmalı... Ben de kendimi bulmalıyım bu şiirde, bir fransız da... Değil mi?
O sizi çoktan unutmuş, belki kendni bile unutmuş...
Arrılık şiir yazmak cesaret ister, yüreğine sağlık...
Ali Akça
Bence en son yapacağınızı hemen ilk dizelerde yapın , bırakın rüzgara gitsin . Sonrasındaki martılarla yapacağınız sevdalar , beklentiler ve açlık üzerine sohbetiniz daha da anlamlı olacaktır . Ama önce bırakın rüzgara gitsin ...
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta