İçimde hiç solmayacağını düşündüğüm gökkuşağım vardı
Duygularım bembeyaz pembe hayallerim beni sarmalardı
Kötülük nedir bilmeyen kalbim
Birgün yorulacağını nereden bilebilirdim.
Gözlerim iyiden yanaydı
Hırs bilmeyen benliğim
Önceliği başkalarına tanırdı
Gün gelipte ayaklanınca önde olmak isteğim
O zaman anladı...
İçimde hiç solmayacağını zannettiğim gökkuşağı renklerim
Şimdi yerinde esiyor kırgın,şaşkın yürek seslerim.
Kayıt Tarihi : 4.12.2011 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kutluyorum Canan hanım...saygılar.
TÜM YORUMLAR (5)