Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
sevimli bir hikaye
güzel paylaşımlara imza atıyorsunuz dost...kutluyorum güzel öykü için....
içinizdeki çocuğu sevgiyle öpüyorum..
Gözümün önüne dedem geliverdi... İki dedemden birisini babam bile çok küçükken görmüş, Yemen'de kalmış şehit olup, hiç görmedim... Ama diğerini hep 'bembeyaz sakalıyla', her çarşıdan gelişinde cebine aldığı ve 'hadi bak bakalım, ne var diye' elimle almasını istediği çerez şekerlerle anımsarım...
O nasıl bir sevgiydi... Sürekli başımı okşayıp 'sarı Mustafa'm' diye yüzüme hayranlıkla bakışı, nasıl bir bakıştı yıllar sonra anladım...
Hastaydı... Mevsim de yazdı.. Bağ evinin çardağı altında hareketsiz yatıyordu... Elime verdikleri bir pamuk parçasını suya batırmışlar, 'hadi dedenin dudaklarına sür bunu' demişlerdi... Yıllarca 'aralanan kurumuş, çatlamış dudakların pamuktan sızan suyla kıpırdanışını, yutmaya çalışmasını' unutamadım.. Hep gözümün önüne geldi durdu... Meğer içtiği 'son suyu' ben damıtmışım o mübarek, o kutsal insana...
Şimdi ben de bir dedeyim.. 6 torunumu bir arada gördüğümde içimi kaplayan sevinci asla anlatamam...
Sizi çok iyi anlıyorum Canan Hanım.. Özel yazınız çok etkiledi beni de... Dedenize Yüce Allah'tan rahmet diliyorum..
Sevgi ve saygıyla kutlarım sizi ve yazınızı...
Geçmişteki yaşamları anımsatan objeler,mekanlar vardır ve bunlardan bazıları çok belirgin olarak bilincimizin bir yerinde olduğu gibi korunurlar.
O döneme geri döndüğünüzde hemencecik karşılaşırsınız onlarla ama hiç birisi bizde bıraktığı izin benzerini yeniden yaşatmaya kalkışmazlar.Hareketsizdirler.Sessizdirler;tanımazlar bizi.
Değerli EREREN'in Çocuk Yıllarının Parkı da o benzer mekaanlardan.
O günlere yeniden dönmenin hem sevincini hem de hüznünü yaşıyor olması bundan.
Herkes kendi yoğunluğunda yaşar çocukluğunu ve elbette ki özeldir.
Domino taşlarının tarihe karıştığı bir zamandayız şimdi.
Tıpkı o oyun plakalarının birbiriyle bağ kurması gibi uzayan bir soy akışı içinde Baba'yı,Kızı'nı ve torunları görebiliyorum bu anıda.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Dürüst insanlar, aslın da hep çocuk kalabilmeyi başarabilen insanlarmış..
Sevgili üstadım;
Duygulanarak okuduğum sdamimi yürek sesinizi canıgönülden tebrik ediyorum..
Saygı ile..
Ve, çok çok teşekkürlerimle..
Çocukluk yıllarımızın parkları, bahçeleri, sokakları ve tüm manzaraları... Onlar mı çok güzeldi yoksa bize onları gösterirken elimizden tutup, saçımızı okşayanlar mı... Yoksa ikisi birden mi...Yani hepsi mi güzeldi... Bizler mi çok güzeldik...
Yüreğinize sağlık sayın Canan Ereren...
siyah beyaz fotoraflar albümde anılarım şimdi yaşar gönlümde diyen kalemiyle yüreğine seslenen saygın şairimin saygın kalemini tam puanımla selamlıyorum keşke filimi başa alma imkanımız olsaydı hocam sağol
Canan Hanım,
Harika bir çalışma olmuş....emeğine,yüreğine sağlık.
Kutlarım dost kalemi.
Başarınız daim olsun....saygılar sunuyorum şaireme....
Dede’ciğim senin sevginle sevgi depolamış yüreğim,çocuk bahçeme nasıl bakmışsın sararmıyor çiçeklerim.
Çok güzeldi begeni ile okudum
diline saglık
Dedeniz çok güzel bir insanmış
Bu şiir ile ilgili 27 tane yorum bulunmakta