Anneydim ben o yıllarda,
Kendim olduğum zamanlarda,
Önümde önlük,
Ve...
Uykusuz gecelerde,
Sevgiyle çarpan yüreğimle başbaşayken,
Bir akşam üstü tuz buz yüreğimle,
Savruldum evimin kapısında.
Haykırışım fırtına,
Sesim bulutlar arasında,
Nefesim yağmur sesiyle dokunursa kapına,
Beni sakla...
O yıllar,
Ben kahrolmuştum
Dar sokakta,
Şimdi yorgun ve mahzun yüreğimle,
Yürüyorum evimin sessiz duvarlarında.
Kayıt Tarihi : 12.7.2013 21:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Ereren](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/12/kiyiya-vuran-sessiz-dalgalar-beni-sakla.jpg)
Tek başına karşılanamayan... Bu nedenle 'sığınacak liman', saklanacak sıcak bir dost eli aranan...
'O anların' şiiri bu... Doğrusu içimi acıttı...
Umarım geçmiştir artık... Yaralar sarılmıştır...
Şiiri ve değerli şaireyi kutluyorum...
Dizelerin her birine, inci çiçekleri bıraktım yürekten, dost eliyle, usulca...
SEVGİLERİMLE++
TÜM YORUMLAR (15)