Kıyıya Vuran Deniz Kabukları

Kalbinin yarasını sarar mı zaman,
Işıksız gecelerde kaybolmaz mı anlam?
Affeder mi sevgili, geçmişin karanlık han'ını,
Ruhu sevdayla iyileşir mi, bu çıkmaz labirentte?

Bir iz bıraktı mı geçmişin gölgesi,
Ruhunda taşıdığın yük ağır, derin hissiyeti?
Kalbinin derinliklerinde bir umut belirir mi,
İhanetin soğuk rüzgarlarından sonra?

Belki de bir masalın sonunda beklenen mutluluktur,
Ruhunun derinliklerinde hüzünlü bir yıldız.
Ama her şafak, bir gün doğacak güneşin müjdecisidir,
Affetmekle, ruhun karanlığını aydınlatabilir misin?

Kalbinin mazisine rağmen,
Yeniden sevebilir mi, ruhunun derinliklerinde?
Belki de sevgi, ihanetin yarasını saracak,
Ve ruhun, geçmişin zincirlerinden kurtulacak.

Kalp ve ruh, bir bütünün parçaları gibi,
Birlikte hareket eder, birbirine kenetlenir.
Affetmenin kudretiyle, ruhun huzur bulur mu ?
Ve sevgi, karanlığına ışık tutar mı?

Belki de kalp ve ruh, birlikte öğrenir,
İhaneti unutup sevgiyle dolmayı.
Kalbin affettiği yerde, ruhun da iyileşir,
Ve yeniden sevmeyi öğrenir, umut dolu bir hikaye ile.