Sensiz hayatı hiç yaşamamışız,
Güneş değilmiş sabahları doğan.
Aşkı Efendim, sende tanımışız,
Senmişsin meğer, gönlümüze doğan.
Dünyaya biz yeniden geldik,
Gözlerinde öldüğümüz an.
Sevda denen ateşe değdik,
Nefesine dokunduğumuz an.
Dua dua yalvarırken Rabbimize,
Aminlerimizin içinde sen vardın.
Ömrümüz hızla akarken Rabbimize,
Çağlayanların sesinde sen vardın.
Denizde kum oldu bize hasretin,
Gül olup kıyıya vuran sen oldun.
Tükenip gitse de şu ömür dediğin,
Sen, sonsuz hayatımız için doğdun.
Kayıt Tarihi : 28.12.2020 22:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!