Kaç ırmaktım denizlere aktım
Bilmem kendimi nerede bıraktım?!
Ve ben herkesden ıraktım
Aktım çağladım, ağladım aktım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Çok teşekkür ederim Üstadım Selam saygılar
Ne de güzel betimlemişsiniz insanın aslında ezelden ebede yürüyüşünde kendinden ve Allahtan başka kimsenin ona yoldaş olamayacağını.
Çok teşekkür ederim Üstadım Selam saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta