Kıyısız Denizler... Şiiri - Sinem Özaşgın

Alma mazlumun ahını,
Çıkar aheste aheste...

Yorgun görünüyorsun
Ve biraz daha durgun
Gemilerini batırmış doluların
Ve seyirsizce bakıyorsun kendine
Hayatının kelebek kadar olduğunu farzediyorsun hep,
Ve 3 yanlışının tüm doğrularını götürdüğünü...
Zafercilerden bakıyorsun kendine
Nedense gir gurura kapılıyorsun
Karun ölmeden önce...

Ellerinde sikke sikke altın varken
Herşey seninmiş gibi
Portmantonun üstündeymiş ya kürkün
Hani sedef kakma kutunda mücevherler
Ya da kasanda renk renk kağıtlar
Emrinde gibi askerler
Unutuyorsun ya kıyamet gününü
Bileceksin artık zamanın gelecek...

-------------

Kıyısız denizlere dalgacı mahmut olacaksın
Aşk dilencilerin körleştiren gücüne inanacaksın
Uzun uzun kalacak dudak payların
Sigaran çakma olacak
Tütün yerine hayat çeken...

Saçların kızıl iken sarıya kalacak
Güneş her değdi mi başaklar gibi kokusu
İbresi sapacak hayatının
Bir fırtınadır kopacak
Sürünecek köpekler gibi Eftelya...

Elinden bastonun bile tutmayacak
Kahven hep köpüklü olmayacak
Yatağın her zaman beyaz değil
İç içe anılarından kalacak kırmızı çarşaflar...

Ağlayacaksın kimi zaman
Ağlamak güzeldir diyenin olmayacak
Hiç kimse acımayacak sana
Ve başı kesilmiş mahkum gibi
Sürgün edileceksin sıçan adalarına...

Ve ağzında dağılmış bir türkü
Ve tek bir cümle sarsacak senden kalan...

Seni seviyorum Eftelya...

-------------

Ama unutacağın birşey kaldı
Kanuniye bile kalmamışken Dünya
Sana mı saptıracak ürüzgarını? ...

Aşk bile küsecek sana
Kıyısız denizler bile yalancı çıkarırlarken
İçki gibi köpüklerini...

Ve düşüneceksin
Yaşayan Ben miyim? ...

Ve işte o zaman
Öleceksin
Balıkların boğulduğu zamanda...

E F T E L Y A...
(Akdenizi cebinde taşıyan kız...)

Unutma...
Gölgesinden önce,
Kendisinden korktuğumuz yaşamlar var...