Kıyısını Arayan Dalga Şiiri - Şadan Cerit

Yoksun yamaçların
Susları kadar yazılmamış
İntahar mektuplarıyım
Har denizinde
Küreksiz bir sandal
Kıyısını arayan bir dalga
Yetişmedi en dar zamanlarımda
Dudak nefeslerin soluksuzluğuma
Can verirken arzularım ruhunun istilasında,
Çaresizliğimle sevişiyorum

Kaç kez tövbe ettim,
Kaç kez bozdum ki yeminimi
Revaya hak kazandı katlim
Nefis sorgusuzluğunda
Susmuyor
Saatin tik takları arasında
Can çekişen zaman
Ve an be an tüketiyor kendini
Bildiğim tüm doğrular
Kum saatinin akışkanlığında eriyor güneş,
Mavi'yi yakıyor
Tüketiyorum!

Koynuna al beni
En gizli yoksul düşlerimin sahibesi
Ört beni şevkat dolu teninin
Zifir soğukluğunda
Mabedsiz bir karış toprağın altında
Sar kollarına
Korkmuyorum
Kendimi buyur edeceğim boşluğundan
Adem'den bu yana
Tüm dinlerde yasaklanmıştı oysa ki

Okumuşluğumdan hebersiz
Dolaşırken çıyanlar göz çukurlarımda
Nice mısraların mavisinde
Umut yeşerttiğimi bilmeyecekler
Kararken toprağa cansız bedenimi
Yurt edinecekler tenimi
Ateş böcekleri aydınlatacak
Baş ucu taşımın soluk rengini
Yeni bir can yeşerecek ölü toprağımdan

Ölüm/den habersiz

O vakit;
Gözlerim mecnun,
Kararsız...
Yasadışı aşkına devinecek
Esmer bir kadının teninde
Yüzüme aşk suyu sürülecek,
Ve bir eşkiya türküsü söyleyecek sol yanım,

Bilmeyecekler...