Heves, süs, püs; pis
Kokuyor sanki nefis.
Günah ruhta ur, habis.
Bak şurada son kavis.
Cürümde olmasın galeyan
Sanki Kıyısındayız hayatın
İdeoloji dediğin de nedir?
Emin ol kalır tek Ekber-i Bir
Bazen ince, bazen kalın fikir
Yaşamın içerisinde şöyle bir
Esip geçiyor akım, cereyan
Sanki Kıyısındayız hayatın
Derken tükenir de hayatın
Ömrün, gençliğin, baharın
Kalır, yalnızca ah u fizarın
Silkin, de şöyle; ben varım
Hayal-i Dünya olur hezeyan
Sanki Kıyısındayız hayatın
Azrail denilen yüce sefir
Ölüm için gelir misafir
Kucağını açacak bak kabir
Vuslata mani tul-i emeldir
Olmasın son nefeste feveran
Sanki Kıyısındayız hayatın
Kesinlikle böyledir usul
Gelmeden en son fasıl
Öz ol, benliğinden sıyrıl
Hakk’a olmak için vasıl
Aşk ile sarsın bizi heyecan
Sanki Kıyısındayız hayatın
Kayıt Tarihi : 4.1.2006 13:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!