Kıyısından Döndüm Şiiri - Ebrar Doğan

Kıyısından döndüm,
tenimi okşayan rüzgar kadar yumuşacık
Yüreğimde taze bahar gülleri açtıran
bazı kuşlar göçtü içimde misal
tüm yollar aynı çiçek tarlasına çıkıyordu
Kıyısından döndüm,
Soluksuz, umut vadeden maviliklerin kıyısından
Kumlarına uzandığım, güneşi selamlıyordum.
farklı bedenler vardı deniz kabuklarına sarılan
Ardımda koskocaman bir gökyüzü bıraktım.
Kıyısından döndüm,
gülme seslerini duyuyor musunuz?
içimdeki çocuğu serbest bırakmıştım
fakat sokaklar çok tenha
Kaldırım taşlarında hayal kırıklıkları var
Kıyısından döndüm,
büyükçe bir aşkın
yahut
bu naif sevdanın.

26/05/23