yutmuşsa da bahtımı düşlerdeki son kuyu
vuslat için uzayan bir gölgedir efkârın
yıkardım ben âhımla tutsak eden uykuyu
ilk parçası olmasa uyanmak bir inkârın
alnımda bir heyelan! tek kâhin bu rüyâ ki
yeni baştan kurulan aynı kâbus ve cinnet
öldüğüm gün elimde! bu nasıl bir dünyâ ki
ey akıl! mecnûn ol da benliğimi yok zannet
ne mahşer ki bu hayat,ya bu candan edecek
ya da hasret kılacak,aratacak bir günü
sevdâm için kalmasam hem çehremden gidecek
hem de meçhûl sayacak bağrındaki sürgünü
buhranlı bir akşamda hasretinle yansam da
yük sınmadım aşkını isyânımla durmadım
kavrulsa da bu cânım kor ateşe kansam da
hicrânı ben yüklendim aşkına kondurmadım.
* * *
Şair AhraziKayıt Tarihi : 28.10.2004 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebriklerimi sunarım.
TÜM YORUMLAR (43)