Kıyısına düşmüşüm yaşamın

Ne uzaklaştırıp atabiliyorum
Seni yüreğimden
Nede bir başkasını
Koyabiliyorum yerine
Hiç çarpmıyorki zaten
Yüreğim bir başkasında
Kilitlemişim gönlüme açılan
Bütün kapıları
Sönmüş bir yanardağın gülllerinde
Gizlemişim sevdaları
Kopmuşum herşeyden
En kıyısına düşmüşüm yaşamın
Sadece senden kalanları
Kuşanarak üstüme
Özledikçe
Bütün acılarıma tutunarak
Anılarımı harmanlıyorum içimde
Ne bir adım ilerisi var
Benim için
Nede geriye dönüş
Yalnızlığımın hükmüne
Boyun eğerek
İçine düşüyorum yine
Suskunluğumun ötesine
Yalnız
Ve
Çığlık çığlığa.