Kıyısı Olmayan Deniz Şiiri - Sertan San

Uzaklaşıyorum,
akrebin yelkovandan kaçabildiği kadar,
yakalanıyorum her saat başı benliğime,
düşlüyorum,
kıyısı olmayan bir deniz,
ve sen yüzmeyi bilmiyorsun
nasıl yaşamayı düşünüyorsun?
neresine koyuyorsun bu hayatın kendini?

sis yığınına terk edilmiş bir bedenin sulara yazdığı,
ve kendi dalgasında sendeleyen şiirlerine,
olmayan kıyılarında şaireler ağlar şimdi,

kırılmış kadehlerin cam kırıkları keser gözlerimi gökyüzünde,
ırzı kırık gecenin seherinde, bir ebruli sarılır düşlerime
açık yaralarımdan süzülür içime,

hangi yöne eğilsem, önümde bitiyor gece karası gözlerin
ıslak ışık parçacıkları tutunuyor ıslak kirpiklerime,
sıtmalı sancıların nabzını sayıyorum öylesine,

yarım kalan sevdalar ardından, kesilmiş bileklerden damlayan
kaç umutsuzluk var bu sularda?
sessizliğin iz sürdüğü bu uğultusuz girdaplarda?

kıyısı olmayan denizlerde
deniz yıldızlarından ölümler çiziyorum gözlerime,
kanayan gecelerde,
ağlayan gökyüzünde,

ayrılığın isi sürülmüşya bir kere tenime
kim bilir
kaç yıl çizilecek ölümler gözlerime,
kaç ay gözlerin düşecek gecelerime,
kaç hafta,
kaç gün,
kaç saat,,,