Kıyının en kısa kenarında
Renkli taşların tışırtısının arasında
Yüzerken çoğu zaman kaybolan aka
Minik balıklar Mercan resifleri arasında
İki falez arası bir kaya
İki kaya yanında bir suya
Açılan mavi buklelerden yana
Hür kuşlar uçuyor günleri saya saya
İnsan dediklerinde ne vefa kalmış ne haya
İnancın kavağında takat kalmadı kavgaya
Artık ölme vakti yakında gireriz toprağa
İlham oluyor bazan bakmak parlayan aya
Yaşam güzel şey vurgunum yaradılana
Deryaya, taşa, toprağa, havaya
Sevgisiz gönül çöllerinde yaşam zor olsa da
Yaşıyoruz, belki nail oluruz yarin didarına
Yalan diyorlar deryalara, aşka guya
Benim yarınım gelmeden bitmez ruya
Yol piri olam dertler benim ola
Ve artık biri laf anlatsın nalanıma
Kayıt Tarihi : 10.7.2022 03:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
deniz kenarı ,güneş,kağıt, kalem...
![Furkan Sarıkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/07/10/kiyinin-en-kisa-kenarinda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!