Tozpembe hayallerim denizlerde boğuldu
Sal beklerim kıyından, salmıyorsun kara kız
Ne yandan esti rüzgâr neden öyle dağıldı
Gül beklerim kıyından, gülmüyorsun kara kızı
Mutluluğun resmini çizidimde hayallerde
Hani sen derman idin onulmadık bu derde
Kuru kütüğe döndüm bekle dediğin yerde
Gel beklerim kıyında, gemliyorsun kara kız
Kumsalında med, cezir yaşıyorken düşlerim
Köpüğünde boğuldu şen şakrak gülüşlerim
Ziyaret yerim oldu tükenmez gelişlerim
Bul beklerim kıyında, bulmuyorsun kara kız
Kara bulutlar sardı sensizlikte tanımı
Geçir artık boynuma zülfünden urganımı
Veysel cesetten beter sensiz olan canımı
Al beklerim kıyında, almıyorsun kara kız
18–4–12
Veysel ERASLAN
Yozgat
Kayıt Tarihi : 1.11.2013 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!