Ne çiçekler açıyor içimde her dakika
Avucuna sunulmak üzere her gün
Sen eriyorsun günden güne
Ben eriyorum senden sürgün
Pişmanlık bir şey yapamamaktır
Ellerini öperken bile uzak
Zaman ayırmak istiyor bizi
Sevdikçe yakınlaşıyor tuzak
Annem diyorum eriyerek çaresizce
Hayallerimin kapısında susuz
Kelime ne kadar aciz sevgide
Söz beyaz ağılı bir tuz
Ayrılmak istemiyorum ben senden
Sen olmak istiyorum her an
Sevgi şelalesi gözünden
Cennet iz düşümü bir zaman
Eriyorsun bir mum aydınlığı gibi
Gölgen olarak büyüyoruz bizler
Can sanki bir aşk katibi
Kıyında bitiyor bütün denizler
Anam canım anam benim
Varlığımın döküm kalıbı
Sana bir şey verememektir
Ömrümün en büyük ayıbı
Kayıt Tarihi : 12.5.2006 17:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ertuğrul Şakar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/12/kiyinda-bitiyor-butun-denizler.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)