Kıyımın kıyısında Şiiri - Mustafa Gökçek

KIYIMIN KIYISINDA

Bir burjuvanın penceresinden sızan ışık
Mavi gecenin bağrında ve ben kör uykumda
Yalpalanan bir takanın kıyıya vuran hışıltısı
Kıyımdan kurtulan devrimcileri taşıyor

Yüreğimin ötesinde sakladığım bir kurşun
Yeri geldiğinde göğsüme saplanacak
Kırmızı ucu nedeniyle belki de,
Kan akmayacak, ama! ...

Karşı sahilin kıyısında çattığımız mavzerler
Hayın bir çingenenin hurda niyetine sattığı
Ve iyi de para kazandığı çelikler
Ve benim, kıyımın kıyısında devrilen onurum! ...

Hilafsız bir gerçektir ensemi ütüleyen
Yüreğim elimde ve almış başını gidiyor
Dur, durak bilmeyen hayın kıyım
Ucunu bucağını bilmeden yaşarım, memleketimin kara duldasında...

Siyahlar içinde ektiğimle, yalnız, kırmızılar biçerken
Ve devrimcilerin yürekleri, çıplak, kanlı kıyımların ortalık yerindeyken
Güneş, çattığımız mavzerlerin peşindeyken
En iyisi bir taka, bir devrim ve kıyımın kıyısında yaşamaya çalışan, bir avuç dünyamın insanı...

07.06.04 M.Gökçek