Kıyımın Adı Maraş Şiiri - Cihat Şerbetçi ...

Kıyımın Adı Maraş
21 Aralık 1979.
Bu akan ne dinmez kandır ?
Nasıl insandır,
asırlarca gözlerine mil çekilen,
derisi yüzülen?
Yeniden çekmişti kınından kılıcını,
Hızır Paşa hortlağı,
mezhep kavgasınaydı kaşıdığı yara.
Oğuz boyu şamanlarını,
kırdırıcaktı Vahabi soysuzlara.
Kapılarıma kızıllar sürüldü, çarpılar kondu.
Silahlar istiflendi, bilendi baltalar,
Kasaplar giyindi zulmün tarihi urbasını
Bir Cuma çıkışına hazırdılar.
Bilindikti kinleri, tanıdıktı öfkeleri,
Maveraünnehir'de değirmen çarkı döndüren,
Kölemen devşiren, cariye sürükleyen
Kandan çanak, candan sunaktılar.
Kızılırmağı içseler doymazdı ciğerleri.
Saldıracaklardı komşularına,
naralar atarak, salyalar akıtarak.
Öyle yaptılar,
Tarihe irin gibi akıp
savunmasız, insanları doğradılar.
Şehit edildi 111 Hüseyin hunharca
Yezit elleriyle Amerika'nın.
Yüzdüler, boğazladılar, soy kırdılar
iktidarlarına yol olsun diye.
Unutmadık hiç acımızı
acıyı kendimize gül eyledik,
güllerle kinimizi bileyledik.