KARŞI KIYILARIN GÜL ÇOCUKLARI
Karşı kıyıların gül çocukları
Doğardoğmaz hayat yormuş onları
Biraz dikenlice zordur yolları
Aşarlar yılmadan karlı dağları
Yeşertirler kuru boz toprakları
Bakarlar şehire karşı kıyıdan
Uyandık der nice derin uykudan
Açtık yelkenleri bu küçük koydan
Tam seher vaktinde güneş doğmadan
Geliyoruz biz gemileri yakmadan
Güvenmeyen bize omuz vermesin
Gidiyoruz arkamızdan gelmesin
İster ise bir tek selam vermesin
Ne mazi ne dertler engel olmasın
Hedefimiz âti bir taş koymasın
Bir kozaydı hayat güçlük örülü
Yırttılar çıktılar kör duvarları
Mavi bir kelebek oluverdiler
Bahara adayıp tüm umutları
İrade koydular gönül verdiler
Karşı kıyıların gül çocukları.
O. YAMAK
Kayıt Tarihi : 7.8.2024 23:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!