Kıyıda Şiiri - Necdet Arslan

kimse kimseyi soyup sömürmeden
kaç kez kucaklanır şiirin kalbi

hamur neden erir ki
suyun donma vakti henüz geçmeden

ölçme şairliğinin gücünü
her ibre doğru söylemez
bahar kansa ne yazar kanmasa ne yazar

papatya falları avuntuya gelmez
yanıltır azar azar

yalnız kendinden bahsetmelerini
ölümsüzlük rafında sakla
yedinci canından tek celsede
boşanmaya çalış belagatın

sana işlevsiz bir hüzün getirsinler
dilin yüreğine kurşun dökmeyi sına

şu sarı dağın ardına doğru yürü
değiş tokuş edilmiş çağrışımlar mevsimi
gömülmüştür
onu bul ve oradan çıkar

dibek kahvesine benzer sürgünlük
çabucak küflenir ıssızlıkta….