Kıyı günlüğü Şiiri - Necdet Arslan

senin gülüşün aynalarda parıltı
susuşun gecede su

senin çokluğun bulutlar ovası yokluğun çöl
gelişin salkım saçak tazelik gidişin sönmüş volkan

iki cephe arasında sen varsın
iki karşı kıyıda
yedi kat arşta yedi kat yerin dibinde
raylarda parçalanan homurtularda
açıktan geçen iki gemide sen

loş havaya ham toprağa ve durgun suya
kıtlıkta kavrulan tohumların cinneti
serpilen kızıl güllerin minneti

senin sesin yoğunluk yalvarış belki öteki iki sözcük
damağımda akut yara
bir sağanak senin avuçlarıma bıraktığın öte beri
senin gülüşün de susuşun da tavşan sekişi
çatılmış çoban ateşinden göğe sinen
kızıl meşe dumanı

senin
varlığın ya da yokluğun
yurt, gülistan kıyı köşe avlu içi dört bir taraf
toy bahçesi tanımsız bir araf