Gözlerinin kıyısında oturmaya layık değil onlar
Birtek ben olmalıydım orda
Tek kişilik yerde ikinci olunca
Bende kalkmayı tercih ettim ordan
Ondan dolayıdır bu sessizliğim
Zamanla kayar mı ellerimden sensizliğim
Yok sayarken seni bedenim
Kulaklarında yankılanmak istiyor iç sesim
Her gece bir fotoğraf karesinde
Gözlerin denk geliyor gözlerime
Hissederdim demi görmesem de
Ruhum yükselirdi zaten gömmesen de
Hüseyin Kavak
Kayıt Tarihi : 9.3.2021 00:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Kavak](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/03/09/kiyi-45.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!