Kıyı Şiiri - Önder Birol Bıyık

düşler çıkmazında kesişir yolların
adressiz avare yürürsün
yabancı sokaklarda
hiçbir yere götürür seni bitkin adımlar
ne cebinde otobüs biletin vardır
ne içini ısıtan sevgili sıcaklığı

dalar gidersin...yapraksız ağaçlara

çiçek satan çingene kadınların
küfürleri gelir uzaktan... alaycı
mandalsız çamaşırlar gibi çelimsiz
tutunurlar hayata
küçük hırsızlıkları severler hüzünlü gülerler

sana benzer yalnızlıkları...

şu yağmurun bir anlamı vardır belki
yaşanmış olanın... yaşanacakların
ama aşklar da kırılıyorsa boy aynasında

en manalı sözcükler terk eder içeriğini

yaşamak biraz da
yanıtsız sorular toplamıdır
acıyı biriktirir insan zamandan
bu denizde böyle eser rüzgârlar
sen bu dalgaların adamı değilsin işte

gitmeli bu kıyılardan