Kiyemet koptu ayrıldığım o günü
Sevindi gözlerin ben gidiyorum
Ben hüzünle ayrılıyorum burdan
Sürgün yapıldım işte gidiyorum
Yarım kaldı sevinmedim doyunca
Bir orda bir burda ortada kaldım
Yanlızlık düşmanlık doslarım hanı
Sürgüünüm kalmam işte gidiyorum
Ayrıldım sevinin kimsem kalmamış
Mutlu ben değilim siz mutlu olun
Gidiyorum dönmeycem bir daha
Süngünüm dönmem sizler sevinin
Kayıt Tarihi : 9.1.2014 12:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
SÜRGÜN OLMUŞTUM O GÜNÜ NASIL DA SEVİNİYORLARDI ONULAR KENDİLERİNİ BİLİYORLARDI? ?
TÜM YORUMLAR (1)